O "powiewie gomułkowszczyzny" i o co nie zapytał Michał Karnowski.

Niestety Michał Karnowski po raz kolejny wypadł blado w swojej dociekliwości na tematy warszawskie.

Dwa tygodnie temu w Dzienniku wspólnie z Piotrem Zarembą przeprowadził wywiad z Donaldem Tuskiem. Nie mogłem zrozumieć jak mogło nie paść pytanie o polidową koalicję w Warszawie w wywiadzie, który był poświecony stosunkowi Platformy do lewicy.

W dzisiejszej rozmowie w Trójce z Hanną Gronkiewicz Waltz zastosowany został ten sam schemat. Kiedy Pani Prezydent mówi tak:

W związku z tym, taka jest rola opozycji, inaczej ludzie, którzy siedzą w Sejmie, a nie są w rządzie nazywaliby się alternatywą. A nazywają się nie alternatywą, a opozycją.

Oczywiście w zależności od temperamentu inaczej to mówi Stefan Niesiołowski, inaczej Donald Tusk, inaczej ja, inaczej Bronisław Komorowski - uważamy, że jest skrajna centralizacja, że jest szczególne kolesiostwo, że jest szczególne ustępowanie jeśli chodzi o LPR, Samoobronę, że to państwo w efekcie nie wykorzystuje tych szans, które ma, dzięki temu, że weszliśmy do UE, duży wzrost gospodarczy i nie wykorzystujemy na reformę finansów publicznych.

Źródło: Link do strony.

To jak przy tej okazji nie zapytać o informacje tygodnika Wprost na temat zatrudnienia Jacka Pużuka (mazowiecki szef SLD) w Stołecznym Przedsiębiorstwie Energetyki Cieplnej?

Jeden fragment pokazuje, że HGW ma problemy z oddzieleniem wypowiedzi w stylu konwencji partyjnej PO od roli Prezydenta Warszawy.

MK: Ale jak słucham Stefana Niesiołowskiego, to dochodzę do wniosku, że też, gdy czytam go na łamach "Trybuny" jak rzuca właściwie obelgi. Ten język Pani prezydent nie razi?

HGW: Nie osobiście nie razi. Stefan Niesiołowski jest szczególną postacią.

MK: Andrzej Lepper jest szczególną postacią.

HGW: Nie. Nie porównujmy Stefana Niesiołowskiego do Andrzeja Leppera.

MK: Mówię o języku debaty publicznej, nie o życiorysach.

HGW: Życiorys też jest ważny. Nieważne co się mówi, ale też ważne kto to mówi i w jakim był kiedyś towarzystwie. Myślę, że niestety jest taki powiew gomułkowszczyzny o której mówi Niesiołowski, ponieważ jest dużo dowcipów, ponieważ ludzie zaczynają się bać.

Mamy zgodnie z badaniami socjologicznymi, podobny stopień, czyli brak zaufania ludzi między sobą, jak było w stanie wojennym. Takie niedobre symptomy wracają. On to mówi bardziej wyraziście, tak samo jak kiedyś jako opozycjonista imał się różnych radykalnych środków. Po prostu jest bardziej radykalny niż inni.

MK: Czy ta gomułkowszczyzna będzie w stanie przygotować Polskę do Euro 2012?

HGW: Różne były czyny partyjne. I można by było przygotować.

MK: Było np. w piątek spotkanie u pana premiera Gosiewskiego. Pierwsze chyba tak konkretne. Pani tam była?

HGW: Byłam. Tak.

MK: Jakie wrażenia?

HGW: Rządowi zależy na tym, żeby Euro 2012 wypadło. I był pozytywnie zaskoczony - tak pan premier powiedział - tym, co przygotowały samorządy. Natomiast samorządowcy po wyjściu z tego spotkania mówili, że w zasadzie oczekiwaliśmy pewnej oferty, że będą różne dotacje, a otrzymaliśmy tylko propozycję zmiany niektórych ustaw. Tak naprawdę nie otrzymaliśmy propozycji co do dotacji, co do zawieszenia tzw. janosikowego. Na to nam nie odpowiedziano.

Źródło: Link do strony.

Z punktu widzenia taktycznego proponowałbym Pani Prezydent, aby zastanowiła się czy posądzać o "powiew gomułkowszczyzny" osoby z którymi ma współpracować przy organizacji Euro 2012 i od których oczekuje wsparcia.

"Nieważne co się mówi, ale też ważne kto to mówi i w jakim był kiedyś towarzystwie." O co tu chodzi?