O nocnej "komunikacji strachu" raz jeszcze.

Tydzień temu Życie Warszawy w artykule "Komunikacja strachu" opisało problem braku bezpieczeństwa w nocnych autobusach. Więcej w O "skulony ochroniarz bał się reagować".

Dzisiaj serwis Gazety Wyborczej relacjonuje kolejny przypadek:

Na przystanku autobusowym Dworzec Centralny w Warszawie trzech mężczyzn pobiło kierowcę nocnego autobusu, ponieważ ten zwrócił im uwagę, że w autobusie się nie pali.

Jak poinformował nas jeden ze świadków zajścia, do pobicia doszło o godz. 2.30 w nocy z piątku na sobotę. Autobus linii N14 stał na pętli. W tyle siedziało trzech młodych, około dwudziestoletnich mężczyzn. Palili papierosy. Kierowca wysiadł z szoferki podszedł do nich i zwrócił im uwagę, że w autobusie się nie pali. Gdy się od nich odwrócił i wracał na przód pojazdu, jeden z chłopaków podszedł do niego i zaczął go bić. Za moment dołączył drugi. Gdy kierowca upadł na podłogę, młodzi bandyci uciekli z autobusu.

Policja złapała jednego z napastników. Całej trójce grozi do 5 lat więzienia. Kierowca został przewieziony do szpitala. Nie stwierdzono poważnych obrażeń. Na drugi dzień wyszedł do domu.

Źródło: Alert24.pl, Chuligani pobili kierowcę autobusu!, link do strony.

Czy gdyby chuligani weszli do autobusu oznakowanego widocznym napisem "Ten pojazd jest objęty monitoringiem" i mieli świadomość, że ich twarze zostały zarejestrowane na zapisie wideo, to czy nie zastanowiliby się dwa razy zanim zaatakowaliby kierowcę, lub współpasażera?

Nawet gdyby to zrobili i nie zostali złapani na gorącym uczynku, to za chwilę ich rysopis znany byłby Policji, która odtworzyłaby zapis, a następnego dnia na tej samej linii (lub dziennych pokrywających się z trasą tej nocnej) pojawiłyby się plakaty z ich zdjęciami i prośbą o pomoc w ich znalezieniu.

Jeżeli plany Ratusza zostaną zrealizowane to niedługo wejdzie w życie podwyżka biletów. Mam nadzieję, że jakaś część z uzyskanych środków zostanie przeznaczona na inwestycje w bezpieczeństwo.

Napiszę raz jeszcze: Skoro możemy wydać 3.5 miliona na zabawę sylwestrową to powinno być nas stać na zapewnienie bezpieczeństwa tym, którzy wożą warszawiaków nocnymi autobusami.

A jeżeli mówimy już o bezpieczeństwie, to fragment artykułu (dziękuję za link) z dzisiejszej Rzeczpospolitej:

Bunt w Straży Miejskiej. Funkcjonariusze z elitarnych jednostek, wyszkoleni do wspierania policji, nie chcą wykonywać tak błahych poleceń, jak... walka z wiewiórką czy pilnowanie fontanny.

Do redakcji „Rz” przyszli strażnicy z Referatu Patrolowo-Interwencyjnego i Wydziału Specjalistycznego. Są to specjalnie szkoleni funkcjonariusze, którzy mają wspierać policję w poważnych akcjach. – Szlag nas trafia, kiedy mamy jechać do wiewiórki – zaczynają opowieść, z której śmieje się cała SM.

Dyspozytorka wysłała patrol „reagusów”, czyli tych z Referatu Szybkiego Reagowania, do parku Agrykola. Na drzewie siedziała wiewiórka i rzucała w spacerowiczów orzeszkami. Jechali w korkach przez godzinę, by obejrzeć wiewiórkę. – Nic więcej nie mogliśmy zrobić, bo żaden z nas nie potrafi stwierdzić, czy zwierzak jest chory na wściekliznę, czy się bawi. Od tego jest patrol ekologiczny – mówi strażnik.

Innym razem „reagusów” wysłano do... pilnowania kamer monitoringu miejskiego (pretm - to chyba jest jakiś absurd, żeby pilnować kamer, które mają pilnować porządku) i fontanny w jednym z parków.

– Fontanna była notorycznie malowana sprejem, a kamery drogie, więc mógł je ktoś ukraść. Stali więc nasi koledzy w parku, nawet fajną robotę mieli, spokojną – żartowali strażnicy.

Najczęściej „reagusy”, których wyszkolenie jest prawie dwukrotnie droższe niż zwykłych strażników, kierowani są na interwencje przy źle zaparkowanych samochodach. Stoją np. z lizakami na Chmielnej, bo ulica, która ma być pasażem dla pieszych, stała się bezpłatnym parkingiem. – W tym czasie do bójek wysyłane są gorzej przygotowane patrole – mówi strażnik. – To może się źle skończyć.

Źródło: Robert Rybarczyk, Nie chcą poskramiać wiewiórek, Rzeczpospolita, link do strony.

Przynajmniej wiewiórka może się czuć bezpiecznie. Ciekawe jak samopoczucie u szefa Straży Miejskiej po takich artykułach.