Pierwsze obietnice Katarzyny Munio.

Radna Katarzyna Munio dołączyła do kandydatów na stanowisko Prezydenta Warszawy.

Pomijając raczej zabawny fakt, że Pani Radna (wcześniej Platforma Obywatelska, później Stronnictwo Demokratyczne) startuje pod hasłem "Odbierzemy Warszawę partiom", warto zapoznać się z jej pierwszymi obietnicami.

Między innymi dlatego, że kandydatura osoby będącej częścią warszawskiego samorządu, zasługuje na poważne traktowanie. W odróżnieniu od np. przypadkowej kandydatury Wojciecha Olejniczaka, ostatnio pajacującego w TVNie z Kubą Wojewódzkim, gdzie dyskusja jest na poziomie, czy Pan Olejniczak jest ładniejszy od Prezydent Gronkiewicz Waltz.

Katarzyna Munio opublikowała na swojej stronie następujące obietnice:

W mojej Warszawie obywatele poczują się znacznie lepiej niż działacze partyjni z PO, PiS czy SLD.

1. Ogłaszam koniec ery traktowania urzędu miasta jako zakładu pracy chronionej. To oznacza dla tych niekompetentnych i leniwych urzędników konieczność zakupu kartonu do którego niebawem włożą przysłowiowe zdjęcie żony i paczkę papierosów.

Komentarz: Jak najbardziej tak. Problem, jak zwykle, jest w szczegółach.

W czerwcu podpisano umowę na „Opracowanie i wdrożenie pilotażu projektu Optymalizacji Systemu Zarządzania Zasobami Ludzkimi w Urzędzie m. st. Warszawy w oparciu o kompetencje”. Według założeń przetargu, ten pilotażowy projekt ma objąć ok. 300 osób z 7500 pracowników, a częścią projektu jest reorganizacja systemu ocen pracowniczych.

Mam wątpliwości, czy Prezydent, bez przeprowadzenia projektu obejmującego wszystkich pracowników, może od pierwszego dnia wskazać tych „niekompetentnych i leniwych urzędników” do zwolnienia. Jeżeli nie, to nie można tej obietnicy przeprowadzić szybko.

Być może należy najpierw wprowadzić zamrożenie nowych rekrutacji (ale nie takie udawane jak to zrobiła Pani Prezydent rok temu, czym doprowadziła do zwiększenia zatrudnienia), a później wskazać obszary do automatycznej redukcji poprzez obcięcie funduszu wynagrodzeń np. w ramach jednostek zajmujących się promocją i kontaktami z mediami.

2. Koniec z gehenną dojeżdżających do pracy i odwożących dzieci do szkoły. Inwestujmy i remontujmy z głową i rozwiązujmy dzisiejsze problemy zakorkowanego miasta. Bus pas ma służyć pasażerom, a nie autobusom. Wpuszczę na pasy pełne samochody: z czworgiem pasażerów lub wiozącym co najmniej dwoje dzieci w wieku szkolnym.

3. Uwolnię aspirację zawodowe młodych kobiet. W 100 dni postawię 20 przedszkoli, w tych rejonach miasta, gdzie ich najbardziej brakuje. Aktywne, młode mamy nie mogą stać przed wyborem dziecko czy kariera zawodowa.

Komentarz: W wypowiedzi dla Życia Warszawy Pani Radna precyzuje, że chodzi o przedszkola modułowe, a koszt budowy takiego przedszkola to około 3 miliony złotych. Przywołuje przykład przedszkoli na Targówku.

Faktycznie według informacji Ratusza dwie placówki na Targówku wybudowano za 4,6 mln złotych. Umowę podpisano na początku września, a otwarcia dokonano na początku stycznia. Do tego należy dodać czas potrzebny na przetarg i wybranie lokalizacji. W w/w przykładzie są to lokalizacje przy szkołach podstawowych.

Pytanie, czy Pani Radna może wskazać lokalizacje dla tych 20 przedszkoli, przedstawić jak chce to przedsięwzięcie zrealizować w sto dni i jaki będzie jego koszt.

4. Stop łupieniu warszawiaków. Instytucje centralne muszą dokładać się do budżetu miasta, skoro ich działalność utrudnia życie mieszkańcom Warszawy. Warszawa płaci ogromny haracz w postaci „janosikowego”, PO i rząd są głuche i nie chcą rozwiązać problemu. Zapowiadam, że w najbliższym czasie przedstawię koncepcję opłaty "robinhoodowej", gdzie instytucje państwowe będą zobowiązane do uiszczenia podatku lokalnego do kasy miasta. W ten sposób zbilansujemy niesprawiedliwy haracz.

Czyli poczekamy na koncepcję opłaty "robinhoodowej". Warto pamiętać, że musiałaby zbilansować „janosikowe”, które w tym roku wyniosło miliard złotych.

5. Warszawa nie będzie ponosić kosztów ogólnopolskich zadym politycznych. Nie będę się bała zwindykować osóby i instytucje odpowiedzialnych za bałagan. Będę windykować konsekwentnie nawet takie podmioty jak Kancelaria Prezydenta.

Dodatkowo w materiale TVN Warszawa znalazła się propozycja zwiększenia liczby radnych w dzielnicach. Po pierwsze do tego trzeba zmienić ustawę, a po drugie wypadałoby zapytać: po co więcej radnych? 469 radnych w dzielnicach i Radzie Warszawy nie wystarczy, skoro np. Berlin ma 100 radnych?

Pomijając wątpliwości to im więcej ciekawych i realnych do przeprowadzenia pomysłów, tym lepiej dla tej kampanii.

---