O krytyce Pani Prezydent i o "paśmie porażek inwestycyjnych".

Skończył się okres ochronny dla Pani Prezydent. Zaczyna się krytyka najbardziej wrażliwego punktu nowej ekipy, czyli inwestycji.

Wszystko rozbija się o mosty i kolejne uznawane protesty firm startujących w przetargach na projekty Mostu Północnego i Mostu Krasińskiego.

Najpierw krytykowała (w wersji light) Wyborcza w komentarzu Jarosława Osowskiego:

- Uruchomiliśmy wyobraźnię - stwierdziła wczoraj prezydent Hanna Gronkiewicz-Waltz. Szkoda, że np. nie most Północny. I szkoda, że Urząd Zamówień Publicznych właśnie kazał, by nieudolny Zarząd Dróg Miejskich kolejny raz powtórzył przetarg na jego projekt.

Źródło: Komentarz Jarosława Osowskiego, Gazeta Wyborcza - Stołeczna, link do strony.

Następnie w Wyborczej ukazał się list otwarty do Pani Prezydent zatytułowany "Nasze życie w korkach", który podpisany został przez mieszkańców Białołęki. Fragmenty:

Czy po wyborach ratusz zapomniał o nieprzejezdnych ulicach na Białołęce? - list otwarty do prezydent Warszawy Hanny Gronkiewicz-Waltz

W czasie kampanii wyborczej pani Hanna Gronkiewicz-Walz kilkakrotnie odwiedziła Białołękę, zapewniając jej mieszkańców, że jeżeli zostanie prezydentem, problemy komunikacyjne, szczególnie tej dzielnicy, znajdą się na priorytetowej liście jej zainteresowań. Minęło ponad pół roku, a kłopoty z wyjazdem z Białołęki nie tylko się nie zmniejszyły, ale znacznie przybrały na sile. Rano nie da się wjechać już nie tylko na most Grota-Roweckiego, ale golgotą stało się wydostanie z osiedli na Tarchominie. Korki są tak monstrualne, że nawet autobusy komunikacji miejskiej nie są w stanie przepchnąć się na ul. Modlińską i dalej na lewy brzeg Wisły.

Nie liczyliśmy, że z nastaniem nowego prezydenta sytuacja zmieni się radykalnie. Bylibyśmy naiwni, sądząc, że z kopyta ruszy budowa mostu Północnego albo zacznie się wytyczanie linii tramwajowej z Żerania na Tarchomin. Chociaż ta ostatnia inwestycja mogłaby przynajmniej wejść w stadium realnego projektowania. Słowem nie oczekiwaliśmy rewolucyjnych zmian, ale liczyliśmy, iż Pani Prezydent, dotrzymując przedwyborczych obietnic, podejmie doraźne decyzje, które uporządkują i usprawnią komunikację na Białołęce. W skrytości, a może jednak w swej naiwności, spodziewaliśmy się zdecydowanych zmian na kluczowych stanowiskach w służbach miejskich, bo dotychczasowi spece od zarządzania drogowego, inżynierowie ruchu, prochu już nie wymyślą. A potrzebne są zmiany odważne.

Źródło: Andrzej Maślankiewicz, Nasze życie w korkach, Gazeta Wyborcza - Stołeczna, link do strony.

Jeżeli podpisani pod listem śledziliby akcję nowej ekipy pod tytułem "Cała wstecz" to przeczytaliby w Rzeczpospolitej w połowie grudnia, że obietnica budowy szybkiego tramwaju Żerań FSO-Nowodwory-Winnica przeszła już po wyborczą "weryfikację".

Hanna Gronkiewicz-Waltz weryfikuje też własne obietnice wyborcze. W kampanii deklarowała np. budowę szybkiego tramwaju na Tarchomin - dziś jej zastępcy sugerują, że metro byłoby jednak lepszym pomysłem.

Źródło: Link do strony.

Mówimy tu o metrze z którego i tak się wycofano.

I na koniec mocne słowa Pawła Piskorskiego, który opublikował komentarz "Most Kuronia zagrożony, czyli kolejna lekcja nieudolności" na stronie Obywatelskiego Centrum Monitoringu. Fragmenty:

Pasmo porażek inwestycyjnych ekipy Gronkiewicz do złudzenia przypominać zaczyna „osiągnięcia” ekipy Kaczyńskiego. Po okresie buńczucznych zapowiedzi i obietnic nastąpiło zderzenie z rzeczywistością. Nowe władze nie są nawet w stanie dobrze zorganizować i skutecznie przeprowadzić pierwszego etapu przetargu na projekt mostu północnego; w sprawie drugiej linii metra pasmo nieudolności, o których napiszę osobno; w sprawie obiektów sportowych przerzucanie się odpowiedzialnością z rządem choćby za rozwiązanie problemu kupców ze Stadionu Dziesięciolecia; a prawie odbudowy pałacy Saskiego i Bruhla utknięcie już na piwnicach pierwszego z nich i tak dalej.

Wydawało się przez moment, że choć najprostszy z projektów czyli most na przedłużeniu ul. Krasińskiego może uda się wybudować w tej kadencji. Ożywiona tą nadzieją grupa przyjaciół i znajomych Jacka Kuronia wystąpiła z inicjatywą nazwania go imieniem bohatera demokratycznej opozycji. Propozycja spotkała się z bardzo życzliwym odzewem wielu ludzi i środowisk oraz z milczeniem władz miasta, mimo bezpośredniego przedstawienia im sprawy. Wydawało się przynajmniej, że dyskusja o nazwie nie opóźni samej inwestycji. Ponieważ po pierwsze jest oczywiste, że powinien to być priorytet władz, zwłaszcza w kontekście remontu mostu Grota Roweckiego, a po drugie jest to stosunkowo prosta inwestycja, można było być optymistą.

Niestety i tu ekipa Gronkiewicz tak przygotowała i przeprowadziła przetarg, że sprawa utknęła już na etapie projektu. Kiedy się uda to przebrnąć nie wiadomo, z co za tym idzie nie wiadomo czy termin do końca kadencji jest realny. A raczej wiadomo. Wiadomo ponieważ, mimo, że mówiliśmy o tym publicznie i na sprawę zwracało uwagę wielu wybitnych fachowców, w założeniach do budowy mostu narzucono iż jego środkiem ma przebiegać linia tramwajowa. Diametralnie zmienia to charakter inwestycji i jej przygotowania tak, że praktycznie uniemożliwia to dotrzymanie terminów.

Źródło: Paweł Piskorski, Most Kuronia zagrożony czyli kolejna lekcja nieudolności, link do strony.

Czytając cały komentarz należy pamiętać o znanym konflikcie z HGW i pewnej imprezie na Uniwersytecie Warszawskim.

Małe wróżenie: Jeżeli Paweł Piskorski miałby operować w cieniu Aleksandra Kwaśniewskiego i Andrzeja Olechowskiego w nadchodzącej kampanii to obstawiam, że elementem walki o elektorat Platformy będzie uderzenie w HGW.